Americans are NOT stupid - WITH SUBTITLES

Το παιχνιδι

Η Ωρα της αληθειας

Δεν ξερω ποιος ειμαι

Μπορω ευκολα να καταλαβω τους αλλους

Μιλαω πολυ

Γελαω και μιλαω πολυ δυνατα

Φοβαμαι το σκοταδι

Αλλαζω συνεχεια γνωμη και πιστευω οτι ειναι καλο

Δεν βλεπω ονειρα οταν κοιμαμε

Αλλα ονειρευομαι ξυπνιος

Κανω θεατρο για να ειμαι αληθινος

Δεν ξερω ακομα γιατι εκανα Μπλοκ

Θελω μονο να ειμαι ελευθερος

Φοβαμε την «σκοτεινη» μου πλευρα

Γελαω σε κηδειες

Με ηρεμουν τα δενδρα

Μισω τις κοινωνικες υποχρεωσεις και τα αντιο.

Μου αρεσει ο ηλιος

Ολες οσες ερωτευτηκα ειχαν «κατι» που δεν μπορω να περιγραψω.

Πιστευω στους Ανθρωπους, οχι στην ηθικη.

Δεν φοβαμαι τις ευθηνες

Παγωνει το ενα μου χερι ενω το αλλο ειναι Καυτο?

Μου αρεσει να ξεπερναω τα ορια

Αλλαζω χαρακτηρα αναλογα με την κατασταση.

Δεν εκφραζω ποτε τα συναισθηματα μου

Πολλες φορες περνω την αντιθετη θεση σε μια συζητηση μονο για να υπαρχει αντιπαραθεση και διαλογος

Ακομα και να μην συμφωνω μαζι σου θα παρω πολλα απο σενα

Ονειρευομουν να παω στο Περου

Ωσπου σκεφτηκα οτι «αντε και πηγα, και μετα τι;»

Ονειρευομαι να κανω ερευνα στον Αμαζονιο.

Προς Μπλοκάκια και επιδoξούς διακτύακους άρχοντες

Λοιπόν η ωρά της αλήθειας έφτασε! Ναί είμαι ενά τρωκτίκο (Κατα προτίμηση σκίουρακι). Η εφαρμογή που χρησιμοποιησά για να παρουσιασω τον εαύτο μου δεν είναι δικία μου. Είναι του φίλου Αποστόλη Μακαραντζή (Αναφερω ολοκληρό το ονοματεπώνυμο για λογούς εργασιακούς). Ο φίλος αυτός ασχολήτε με το 3D Animation καθώς και αλλές διαδυκτιακές εφαρμογές! Η αποκάλυψη της αλήθειας εχεί σαν στόχο την δημίουργια κατι καλύτερου, δηλαδή με απλα ελλήνικα όποιος ή όποια θέλει βοήθεια ή συνεργάτη για την δημίουργια καποιάς εφαρμογής ας επικοινωνήσει μαζί του στο ctmb605012@ct.aegean.gr, για γενικότερα πιο μεγαλεπίβολα σχέδια όπως η κατάκτηση του σύμπαντος ή ακόμα και μίκροτερα προβλήματα όπως δεν μπορείτε να πειθαρχείσεται το τσουλούφη σας αφήστε σχόλιο στο Μπλοκάκι αυτό για να σας βοηθήσω με τις απίστευα μετά-ιμπρεσσεονιστίκες, με μια μυρωδιά φράπε και χώρις ιχνός κανέλας, ιδέες μου. Καλά αν δεν το εγράφα εγώ αύτο θα ελεγά οτί τρελάθηκε!

Α να μην ξεχάσω εδώ εβάλα ολόκληρη την εφαρμογή καλή απόλαυση!

Ο φίλος Αντρέας Γράφει ξανά

-‘’ Σκαρφαλώνω για πρώτη φορά της ζωής το αέναο δέντρο μαζί σου, ηχογραφώ την ανάσα σου , καταγράφω προσεχτικά τις νότες των ματιών σου, γίνομαι ένα με τις θάλασσες των χειλιών σου, κοκκινίζει η πλάση την ομορφιά σου όταν αντικρίζει θεά μου…’’.

-«Τρελό μου αγόρι εσύ…»

-«Κολυμπώ στον ωκεανό της ματιά σου ,σκαλίζω γράμματα στα στήθη σου, αναπνέω απ την πνοή σου…

-«Πάρε με μια μεγάλη αγκαλιά, μια τεράστια αγκαλιά μωρό μου»

Κι έτσι όπως οι χτύποι της καρδιάς τραντάζουν τον ορίζοντα της νύχτας βολτάροντας συχνά στις φωταγωγημένες κλωστές των παραμυθιών, όταν οι φωνές υψώνονται στο παραβάν του γκρεμού τραυλίζοντας από πόθο, υπερπηδώντας κάθε εμπόδιο διαγράφοντας πορεία προς τα χάη, έτσι το μικρό μονοπάτι της θλίψης κερματίστηκε, χνάρι δεν έμεινε να το γνωρίσει ο αέρας, να το μυρίσει ο σκύλος, να το στολίσει η βροχή , να το ρουφήξει η χλόη, να το μαυρίσει ο ουρανός, να το κοιμίσει η μοναξιά.

-« Η αγκαλιά σου με ηρεμεί μωρό μου!»

Ο φίλος Αντρέας Γράφει

Δεν απόρησα όταν χρόνια μετά εκείνη η βιτρίνα, θα ήταν γι αυτόν η αρχή μιας μελωδίας, που, σαν τις πρώτες βροχές , πονάνε τα κόκαλα, αλλάζει χρώμα η μοναξιά και από μωβ έρχεται ορμητικά σαν ποτάμι να σε πλημμυρίσει το μαύρο και τίποτα πια δεν σε γεμίζει, παρά μονάχα ο ήχος από τα λάστιχα που γλιστρούν στην βρεγμένη σου καρδιά και σε κάνει να πιστεύεις πως το θέατρο της ζωής μπορεί κάλλιστα να αυτοσχεδιάσει χωρίς να ρωτήσει τι ώρα είναι, τι ημέρα είναι και βεβαίως σε τι κατάσταση θα είσαι όταν εμφανιστεί πλαγιάζοντας σαν γυμνό καλώδιο σ ένα φορτηγό σύννεφα έτοιμα με την πρώτη ευκαιρία να αφήσουν στην πόρτα σου μπροστά τόνους βροχή και εσύ με καλοκαιρινά παπούτσια να προσπαθείς να καταλάβεις περί τίνος πρόκειται πως μάλλον βούλωσαν πάλι οι αποχετεύσεις ή πως κοιμήθηκες λίγο παραπάνω ένα βράδυ και τώρα που ξύπνησες έχουμε περάσει στον χειμώνα και εκεί που έχεις διώξει όλα τα νερά ακουμπάς κουρασμένος το γυμνό καλώδιο που περίμενε χρόνια τώρα να το χαϊδέψεις και ένα ανεξίτηλο σημάδι να ζωγραφίζεται στην κενή από εικόνες σκέψη σου και με μια δοξαριά να γκρεμίσει τον λαθραίο μετανάστη που είχε χρόνια εγκατασταθεί στο μυαλό σου.

Γεία σας

Αν μια εικόνα είναι 1000 λέξεις τότε ενα Flash Game ποσες ειναι;
Επειδή θα με γνωρίσετε καλύτερα έτσι, παίξτε μαζί μου.
Κομμάτι εφαρμογής του φίλου Αποστόλη!

http://discoteque.741.com/tzouflash.htm


Σχολιάστε την εφαρμογή αλλά και το μοντέλο!
Καλή διασκέδαση!